உலகப் பட விழாவில் நான் பார்த்த the paradise suite
வெள்ளைக்காரர்களை மட்டமாகவும் கருப்பர்களை உயர்த்தீயும் பிடித்த காரணத்தால்தான் அதற்கு ஆஸ்கார் அவார்டு கிடைக்கவில்லை என்பது சும்மா பம்மாத்து .
அதே காரணத்தால் கடைசி நேரத்தில் கழுத்தறுக்கப்பட்ட நம்ம the lagaan படத்தை ஒப்பிடும்போது the paradise suite எனக்கு பஸ் ஸ்டாண்டு லாட்ஜ் போலதான் தெரிந்தது . இதை விட எல்லாம் கொம்பான படங்கள் அந்த வருடமே வந்தது.
அப்புறம் court (marathi).
நேஷனல் அவார்டுகள் சம்மந்தப்பட்ட ஒரு தயாரிப்பாளர் சில மாதங்களுக்கு முன்பு என்னிட்ம் இந்த கோர்ட் படம்தான் என் படம் அவார்டு வாங்க பெரிய தடையாக இருக்கும் என்று ரொம்பவே சீன் போட்டார் . ஆனால் படத்தில் அந்த அளவுக்கு சீன் எல்லாம் இல்லியே ,
ஒரு வக்கீலும் ஜட்ஜும் சேர்ந்து உட்கார்ந்து திரைக்கதை வசனம் எழுதினார்களோ என்று என்ன வைக்கும் அளவுக்கு நுணுக்கம் ஒன்றே படத்தின் ஸ்பெஷல் .
பிளஸ் அவ்வளவு வசனம் உள்ள படத்தில் கூட கோர்ட்டில் தூங்கும் குமாஸ்தா , பெண்ணின் நவீன ஆடை காரணமாக வழக்கை ஜட்ஜ் தள்ளி வைக்கும் காட்சிகளில் அந்த டைப்பிங் பெண்ணின் முக பாவனை என்று இயக்குனரின் கிண்டல் அழகு .
(படம் முழுக்க நிரம்பி வழிந்த டயலாக்குகளுகான சப் டைட்டில் படிக்கும் சீரிய பணியில் இது மாதிரி எத்தனை விசயங்களை மிஸ் பண்ணினேனோ தெரியலையே )
மற்றபடி இதை விட எல்லாம் தமிழ் சினிமா கருத்தியல் ரீதியாக எப்போதோ எங்கேயோ போய் விட்டது . (ஒரு படத்தில் ஜட்ஜ் ஓமக்குச்சி நரசிம்மன் ஓமக்குச்சி நரசிம்மன் ஆர்டர் ஆர்டர் சுத்தியலை வைத்து மாத்திரை உடைப்பார் தெரியுமா? அதை விடவா கோர்ட் படத்தில் வரும் காட்சிகள் பெருசு )
அதே நேரம் மராட்டிய மாநில சென்சார் போர்டில் அந்த மண்ணை உண்மையாக நேசிக்கும் அளவுக்கு உப்புப் போட்டு சோறு தின்பவர்கள் இருப்பது அவர்கள் அனுமதித்து இருக்கும் வசனங்களில் தெரிகிறது . .
என்னவோ மராத்தியப் பெண்களை நம்மூரு முட்டாள் ஆண்கள் எல்லாம் காதல் என்ற பெயரில் வளைத்து மராத்தியனின் சொத்துக்களை அனுபவிப்பதாக வரும் காட்சி கடுப்பேற்றியது . (அது பிராமின்ஸ் பற்றி மட்டும்தான் சொல்லுது.. ஆந்திர வெட்டி கட்டு தெரியுதே என்று தப்பிப்பது எல்லாம் தப்பு. அவங்க பார்வையில் எல்லாமே மதராசிதானே )
வழக்கு தோற்றதும் கோர்ட் இருண்டு கிடப்பதை பார்த்து விஷயம் தெரியாதவர்கள் வேண்டுமானால் மெய் சிலிர்த்துக் கைதட்டலாம் . ஆனால் சட்டம் ஒரு இருட்டறை என்ற வார்த்தைகளை கேட்டு வளர்ந்த நமக்கு எந்த கிளர்ச்சியும் ஏற்படவில்லை .
நியாயம் கிடைக்காத அப்பாவிகள் ஜெயிலில் வாட , மக்கட்டை நீதிபதிகள் கோடை விடுமுறை என்ற பெயரில் ரிசார்ட்டுகளில் பட்டப் பகலில் வெயிலில் தூங்கிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள் என்று சொல்வது ஓகேதான் .
ஆனால் இங்கே பல ஆகா ஓகோ என்பது எதோ வடக்கத்தி லாபியாகவே தோணுது .
AFERIM … என்னால நாற்பது நிமிஷத்துக்கு மேல உட்கார முடியலீங்க . .
எனக்கென்னவோ இப்போதெல்லாம் நம்ம ஆட்கள் ஒரு மாதரியான மேற்கத்திய பாணிப் படமாக்கலில் என்ன வந்தாலும் கைதட்டி குலவை போடும் பழக்கத்துக்கு ஆளாகி விட்டாகளோ என்று தோன்றுகிறது .
CHILDREN OF HEAVEN , THE SONG OF SPARROW, SAMSAARA , THE KILLING FIELDS, THE HAIR DRESSER’S HUSBAND, SWASH, CAFE TRANSIT , TULPAN , I SERVED THE KING OF ENGLAND மாதிரியான படங்கள் இப்போது வருவதே இல்லை என்று தோன்றுகிறது
